1-4 minut

Deep web i dark web – czy jest czego się bać?

Choć Internet najczęściej kojarzy się nam z otwartą siecią dostępną dla wszystkich, to istnieją jego obszary, do których dostęp jest istotnie ograniczony lub niemożliwy dla większości internautów. Jak wszystko, co ukryte i niedostępne, obszary te budzą zrozumiałe zainteresowanie a czasem także mniej zrozumiały strach przed informacjami, które można tam znaleźć. Nawet terminy określające te zakamarki internetu - deep web i dark web - są często mylone lub używane w nieprawidłowym kontekście. Spróbujemy wyjaśnić, jakie są różnice między nimi oraz wskazać, co w deep webie i dark webie można znaleźć i czy informacje tam zawarte mogą być niebezpieczne.

Z TEGO ARTYKUŁU DOWIESZ SIĘ:

CZYM DOKŁADNIE SĄ DEEP I DARK WEB ORAZ JAKIE SĄ MIĘDZY NIMI RÓŻNICE
KTO MOŻE SKORZYSTAĆ Z TREŚCI ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W DEEP I DARK WEBIE
CO TO JEST TOR, FREENET, I2P I RIPPLE
JAKICH ROZMIARÓW SĄ DARK I DEEP WEB

Deep web czyli część niewidoczna

Deep web to anglojęzyczny termin określający głęboką sieć – czyli tę część internetu, do której dostęp jest z różnych powodów ograniczony. Deep web obejmuje między innymi serwisy płatne, których zawartość dostępna jest jedynie dla użytkowników, którzy za dostęp do niej zapłacili. W Internecie nie brakuje także stron, do których dostęp jest darmowy, lecz wymaga wcześniejszej rejestracji. Te strony także często nie są indeksowane przez internetowe wyszukiwarki, co czyni je częścią deep webu. Do deep webu zaliczyć można też wewnętrzne witryny firmowe, do których dostęp możliwy jest tylko z określonych adresów sieciowych. Poza zasięgiem wyszukiwarek pozostają także treści znajdujące się chociażby w interfejsach poczty elektronicznej czy bankowości internetowej.

Dark web czyli część niedostępna standardowymi metodami

Dark web (ciemna sieć) to z kolei część Internetu niedostępna z poziomu standardowo skonfigurowanej przeglądarki internetowej. Według niektórych teorii spiskowych powstała na zlecenie służb specjalnych, by lepiej monitorować środowiska przestępcze. Oparta jest o dodatkowe protokoły, wymaga specjalnych narzędzi do nawiązania połączenia z jego usługami. Do tej części Internetu możemy zaliczyć takie sieci jak Tor, Freenet, I2P czy Ripple. Przyjmuje się, że dark web stanowi część deep webu.

Choć przestępczość internetowa jest także obecna w zwykłym Internecie, to udział stron przestępców w ogólnej liczbie witryn jest zdecydowanie większy w dark webie. Jest to głównie związane z faktem, że w dark webie istnieje możliwość skutecznego ukrycia faktycznej lokalizacji serwera, co stanowi dużą przeszkodę dla organów ścigania. Przestępcy mogą tam swobodniej zakładać swoje serwisy np. dystrybuujące nielegalne treści, pośredniczące w handlu narkotykami czy oferujące fora dyskusyjne, na których swobodnie omawiają swoje działania.

Nie należy jednak tej części sieci demonizować. Raczej nie znajdziemy tam przypadków handlu organami do przeszczepów, żywym towarem czy też płatnych zabójców na zlecenie. Nie spotkamy tam także spisków mających na celu obalenie rządów czy rekrutacji agentów wywiadu. Znaleźć można za to oferty sprzedaży broni czy trucizn – choć część z nich to oszustwa, lecz znane są też przypadki udanych zakupów. Działanie przestępców ogranicza się jednak najczęściej do najpopularniejszych scenariuszy takich jak włamania do baz danych i na konta pocztowe internautów, kradzieże danych czy internetowe oszustwa.

Jak duży jest deep web

Wokół rzeczywistego rozmiaru deep webu narosło wiele mitów. Najczęściej spotykane szacunki mówią, że deep web jest od 400 do 500 razy większy od widocznej części sieci. Dane te znajdują swoje źródło w pracy badawczej z roku 2001¹. Biorąc pod uwagę niezwykle dynamiczny rozwój Internetu na przestrzeni ostatnich 18 lat, a przede wszystkim zaawansowanie technologiczne internetowych wyszukiwarek (w 2001 roku były one w powijakach), można uznać te dane za dalece nieaktualne i mylące. Ilość informacji obecnie zindeksowanej w publicznie dostępnych zasobach bez wątpienia przekracza ilość schowaną przed zwykłym internautą. Nie należy się zatem obawiać ani deep webu, ani dark webu – z ich istnieniem nie wiążą się istotne dodatkowe zagrożenia.